Etnografia

Rejon bełchatowski na etnograficznej mapie Polski nie ma szczególnego znaczenia – nie wykształciły się tu charakterystyczne formy rękodzieła ludowego, budownictwa drewnianego czy też plastyki obrzędowej. Przez długi czas działał jednak w Grocholicach, dziś będących częścią Bełchatowa, ośrodek garncarski, prowadzony przez rodzinę Kostrzewskich. Proces szybkiego uprzemysłowienia obszaru powiatu bełchatowskiego, szczególnie powstanie Kopalni Węgla Brunatnego „Bełchatów”, pociągnął za sobą nieuchronne zanikanie tradycyjnej kultury wiejskiej i rzeczywistą likwidację wielu osad wiejskich.
Eksponaty etnograficzne znajdujące się w zbiorze muzealiów to w dużej mierze tradycyjne sprzęty i narzędzia wykorzystywane w gospodarstwie wiejskim. Znajdują się tu m.in. narzędzia i urządzenia do obróbki włókna, przedmioty, którymi posługiwali się wiejscy rzemieślnicy tacy, jak: kowal, stolarz, szewc i inni.
Wśród wytworów rzemiosła ludowego z terenu powiatu bełchatowskiego są gliniane naczynia pochodzące z warsztatu Kostrzewskich. Sztukę ludową z tych okolic reprezentują prace współczesnych twórców, a wśród nich obrazy Marii Szcześniewskiej (malarstwo) i dzieła Piotra Szcześniewskiego (rzeźba) oraz pełne artystycznego kunsztu wyroby kowalskie autorstwa Sylwestra Szali. Odrębną i największą kolekcję w dziale etnograficznym stanowią rzeźby (w przewadze) i inne prace artystyczne autorstwa Jarosława Furgały, rzeźbiarza samouka znanego w kraju i za granicą.